توت فرنگی ممکن است کلید تولید قرص انسولین باشد

29 اوت 2019 - بیش از 30 میلیون آمریکایی از دیابت رنج می برند و باید روزانه 2 تا 4 بار انسولین تزریق کنند. محققان به دنبال راه هایی برای تجویز خوراکی این دارو هستند و محققان دانشگاه Carnegie Mellon  اکنون نشان داده اند که چنین شاهکاری امکان پذیر است.

دکتر Kathryn Whitehead ، دانشیار مهندسی شیمی، و تیم وی گفتند که راز در مکانی غیرمحتمل نهفته بود و آن "توت فرنگی" است.

نیکلاس لامسون، دستیار این تحقیقات، گفت: مشکل این است که انسولین پروتئین است و معده ی انسان برای تجزیه ی پروتئین ها مانند انواعی که در غذاهایی که می خوریم یافت می شوند، مهارت دارد.

برای اینکه انسولین تزریق شده بتواند عمل خود را در بدن انجام دهد، باید بدون این که در معده دچار تخریب یا تغییر شود، از جدار روده کوچک عبور کرده و وارد جریان خون شود. محققان روشهای زیادی برای محصور کردن مولکولهای انسولین ایجاد کرده اند تا بتوانند آن را به سلامت از معده عبور داده و به روده کوچک برسانند. اما پس از اینکه توانستند قرص حاوی انسولین را به سلامت از معده عبور دهند با یک مشکل عمده ی دیگر روبرو شدند و آن اینست که ورود پروتئین های دستنخورده و هضم نشده مانند انسولین سالم از جدار روده ی کوچک غیر ممکن است، زیرا پروتئین انسولین برای جذب از خلال منافذ بسیار کوچک در روده ی کوچک و ورود به جریان خون، بیش از حد بزرگ است. در حالی که هم اکنون ترکیباتی وجود دارند که می توانند منافذ روده ی کوچک را باز کنند، کمتر ماده ای می تواند این کار را بدون آسیب ماندگار به روده انجام دهد.

دکتر Whitehead گفت: ما حدود 110 میوه و سبزیجات را برای توانایی آنها در ایجاد فاصله ی کافی در بین سلولهای روده به منظور عبور انسولین آزمایش کردیم. در حین این تحقیقات متوجه ی قابلیت توت فرنگی برای این کار شدیم. ماده شیمیایی pelargonidin که رنگ قرمز توت فرنگی را ایجاد می کند، می تواند منافذ روده را به شکلی غیر سمی گشاد کند و سپس به آنها اجازه دهد که به حالت عادی بازگردند.

اگر این مولکول را با یک بسته ی انسولین کپسوله شده یعنی قرص انسولین ترکیب کنیم، می توانیم به بیماران دیابتی کمک کنیم که قند خون خود را بدون عوارض جانبی منفی مدیریت کنند.

این تیم تحقیقاتی اثربخشی این قرص را در موش ها ثابت کردند، اما هنوز راه طولانی وجود دارد تا این نوع قرص انسولین در دسترس بیماران دیابتی قرار گیرد.

دکتر Lamson گفت: هنوز هم باید تعدادی از چالش ها را برطرف کرد، یکی از بزرگترین آنها ضرورت دوز متغیر است. بیماران دیابتی، قند خون خود را در طول روز اندازه گیری می کنند و دوزی از انسولین را که متناسب با سطح قند خونشان باشد به خود تزریق می نمایند. تنظیم دوز انسولین در هنگام تزریق آسان است، اما انجام آن با قرص بسیار مشکل تر است.

محققان آزمایشگاه دکتر Whitehead قصد دارند فناوری توت فرنگی خود را به پروتئین هایی غیر از انسولین گسترش دهند. این بدان معنی است که این فناوری به طور بالقوه می تواند با سایر پروتئین های درمانی مورد استفاده قرار گیرد، بسیاری از آنها برای درمان شرایطی مانند لوسمی، پوکی استخوان و بیماری خود ایمنی استفاده می شوند. چنین پیشرفتی مراقبت های بهداشتی را متحول خواهد کرد، درد ناشی از تزریق روزانه ی دارو را برطرف کرده و کیفیت زندگی روزانه ی میلیون ها بیمار را ارتقا می بخشد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2019-08-strawberries-key-insulin-pill.html